ﺭﺳﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ
ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺕ
ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ
ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺎ
ﺍﺑﺪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻔﺸﺎﺭﻡ…
ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯼ ، ﺑﮕﺬﺍﺭ
ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻨﻢ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ، ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺣﺴﺖ ﮐﻨﻢ!
ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﻋﺸﻘﻢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ ، ﺑﻪ
ﺭﻭﯾﺎﻫﺎ ﺭﻭﻡ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻭﺭﻩ
ﯼﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻭ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ
ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻝ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ، ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﭼﯿﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴﮕﯿﺮﯾﺴﺖ ﺗﺎ ﻋﺸﻘﻤﺎﻥ ﺳﺮ
ﺍﻧﺠﺎﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﺎ
ﻋﺸﻖ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ
ﻣﺮﺩ ، ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺭﺣﺴﺮﺕ ﻋﺸﻖ
ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ،ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ
ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺍﺑﯿﻢ!
ﺑﺨﻮﺍﺑﯿﻢ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﺸﻮﯾﻢ ،
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺴﻮﺯﯾﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻢ ،
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﻢ
ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﻫﻢ…
ﮔﻔﺘﻢ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﭼﺮﺍ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺰﯼ ؟
ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺩﻭﺭﯼ
ﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ!
ﮔﻔﺘﻢ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺎﺵ ﻋﺰﯾﺰﻡ ، ﻣﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ
ﻣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ!
ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩﻡ ، ﮐﻤﯽ ﺁﺭﺍﻡ
ﺷﺪ ، ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺷﺪ
.…
ﮐﺎﺵ ﻧﻤﯿﮕﺬﺷﺖ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﮐﻨﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻫﻨﻮﺯ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﻟﺤﻈﻪ
ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺁﻥ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ
ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ ﺑﻮﺩﻡ…
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب